ارسال شده توسط امیـــــــــــر مرشدی در 89/3/26:: 4:29 عصر
از عبور هر روزه مردم از کنار کارتن‌خواب‌ها و خرابه‌خواب‌ها شروع می‌کنیم، اما قطعا با ماجرای پاسخ‌های تکراری مسوولان گزارشمان تمام نمی‌شود و تنها چون بیش از این کاری از دستمان برنمی‌آید به نمایش عکس‌ها و تصاویر و روایتی تلخ از آن‌ها قناعت می‌کنیم.
این سرنوشت بی‌حاصل پیگیری یک سوژه درمیان غفلت کسانی است که به نظر می‌رسد توجه و حساسیتشان نسبت به این موضوع، درکنار کارتن‌خواب‌ها در گوشه‌ای از همین خیابان‌ها به خواب رفته.
به گزارش ایسنا، نکته جالب در مورد کارتن خواب‌ها و متکدیان بی‌سرپناه تهران - و البته سایر شهرها- این است که مسوولان مرتبط اهتمام جدی دارند که این پدیده زشت و نامیمون را از شهر حذف کنند، اما ما هم هنوز نمی‌دانیم چرا سر و صورت متکدیان و کارتن‌خواب‌های کودک و بزرگسال شهر ما به تمام درهایی که گویا مسوولان باز می‌کنند، می‌خورد و به جای قبلی‌شان برمی‌گردند! و انگار خیابان‌های تهران علاوه بر جاذبه مالی برای افراد بیکار، آب و هوای خوبی هم دارد و مخصوصا در تابستان به هر خانه و کاشانه‌ای می‌ارزد!
در تابستان هم که هوای تهران برای ماندن در فضای باز مساعد می‌شود، کارگران شهرستانی و فصلی و افغان‌های کارگر و یا مردان و زنان مسافری که ترجیح می‌دهند پولی برای سرپناه ندهند و همان کنار خیابان شب را بگذرانند، دیگر زحمت رفتن تا همان دو یا سه مرکز شبانه‌روزی نگهداری شهرداری را هم به خودشان نمی‌دهند و کنار و کنج خیابان، مخروبه‌های همیشه پا برجای شهرمان،، زیر پل‌ها، در پارک‌ها، دستشویی‌های پارک‌ها و غیره و یا مغازه‌های مخروبه‌ای که شهرداری مدت‌هاست تملکشان کرده و حالا خرابه‌ای مهیا برای انواع جرم است، شب را صبح می‌کنند.
«محمد» ـ 26 ساله ـ که نمی‌گویم از کدام شهرستان است، مشخص است که هنوز تلاش زیادی برای تمیز نگه‌داشتن لباس‌هایش دارد و دلش نمی‌خواهد کارتن‌خواب به حساب بیاید اما در هر صورت خیابان خوابی با تمیزی و لباس روشن جور در نمی‌آید.
او می‌گوید: «پول مسافر‌خانه و اتاق برای ما که کارگر روزانه‌ایم و هر روز هم کار نداریم زیاد است، اگر آشنایی باشد به خانه آن‌ها می‌رویم و اگر نبود جای دنجی پیدا می‌کنیم و می‌خوابیم!»
«محمد» هنوز معتاد نشده اما می‌گوید که این عاقبت برای گوشه خیابان زندگی کردن ناگزیر است و تقریبا نمی‌شود از آن فرار کرد، مگر این که کار را رها کرده و به شهرشان برگردد!
«محمد»، تجربه در کارتن خوابیدن را از میدان امام حسین(ع) تهران شروع کرده و اگرچه مدت زیادی از خیابان خوابی او نمی‌گذرد اما در پاسخ به سوال ما در مورد وضعیت خود از نگاه مردم و شرایط خاص کارتن‌خواب‌های دائمی در خیابان می‌گوید نگران چند ماه دیگر است که هوا سرد می‌شود.
هر سال در پاییز و شروع فصل سرما آمارها از گرمخانه‌ها و تعداد متکدیان و کارتن‌خواب‌ها اعلام می‌شود، اما گویی این آمارها درباره شهر دیگری است، چرا که چشم‌های مردم، متکدیان و کارتن‌خواب‌ها را پشت چراغ‌های قرمز و زیر پل‌ها و کنار پارک‌ها و خرابه‌ها و کنار خیابان‌ها می‌بینند، و این درحالی است که گوش‌هایشان همچنان اخبار رضایت بخش می‌شنود!
و البته خوبی تهران ما به همین چیزهاست، هیچ کارتن خوابی بدون گوشه امن نمی‌ماند و هیچ مسافری وسط راه و در خیابان نمی‌ماند!
نکته جالب در این میان، آمارها و اخباری است که در نهایت اطمینان از سوی سازمان‌ها و ارگان‌های مسوول اعلام می‌شود، درحالی که دیگر حتی خود رسانه‌ها هم از این اخبار خسته شده‌اند و از پوشش مجدد آن‌ها هیچ استقبالی نمی‌کنند.
متاسفانه هیچ گاه آمار مشخصی حتی از تعداد کارتن‌خواب‌ها در زمستان که تعدادشان کم می‌شود، توسط مراجع مسوول اعلام نمی‌شود، چه برسد به فصل تابستان که تعداد آن‌ها با کارگران فصلی زیادتر و چند برابر می‌شود و در این میان متاسفانه اتفاقی که می‌افتد، بی‌تفاوتی نسبت به این معضلات است که به راحتی هر روز در انبوه مشکلات و مسائل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ... از کنار این پدیده عبور می‌کنند و در حال حاضر دیگر کارتن‌خوابی با همه رفتارهای همراه آن از جمله مصرف مواد در گوشه خیابان و پارک و غیره تبدیل به بخشی از نمای شهر ما شده است.
ایسنا، برخلاف اخبار اعلام شده در مورد جمع‌آوری کارتن خواب‌ها و ساماندهی آن‌ها از چند محدوده خاص نظیر میدان امام حسین (ع)، میدان آزادی، میدان شوش، ترمینال غرب و جنوب و برخی پارک‌های اطراف آن‌ها و غیره فقط در چند ساعت انتهای شب و ساعات اولیه روز به شکل مستند این پدیده زشت و نگران کننده را نشان می‌دهد.
متاسفانه، این مناظر در لایه‌های پنهان جامعه نیستند و به راحتی و با عبوری پیاده و یا سوار بر اتوبوس همه مردم هر روزه این مناظر گاه دردناک را می‌بینند. در این میان تنها چشمان «مسوولان مربوطه» است که ظاهرا متوجه نقطه نامعلوم دیگری است.
کلمات کلیدی :
